Logo de ler tantas boas críticas deste libro, tantas recomendacións, de velo durante tantas semanas no primeiro posto da lista de vendas,… logo de lelo teño que dicir que me decepcionou. Non dubido que dará para un bon guión de cine e que ateigará os cines de xente, pero literariamente deixa moito que desexar: as descricipcións dos escenarios son parcas e, a veces, repetitivas; o mesmo ocorre cos xestos (négome a crer que un neno de 9 anos reaccione ante situacións sorprendentes diferentes do mesmo xeito). Si tivese que crear unha imaxe mental do lugar no que sucederon os feitos tería serios problemas, pero como ese lugar é de sobra coñecido, grazas a tv, é maís doado, como tamén é doado decatarse de canto se afasta da realidade. O neno que da nome o libro -o do pixama- non aparece ata a metade do libro e, a partir de ahí, encóntranse esporádicamente, enchendo o libro doutras anécdotas que lle suceden na súa nova casa. O final tamén resulta bastante previsible… abofé que fará derramar lágrimas nas salas de cine.
Considero que o seu éxito pode deberse ó feito de tratarse dun neno alemán (por ser neno e por ser alemán, fillo dun comandante nazi) e dun neno xudeo nun campo de concentración. Supoño que ahí radica boa parte do seu éxito comercial (o lobby semita é poderoso). Estou seguro de que si o autor escollese para os seus personaxes protagonistas ó fillo dun xeneral israelí e a un neno palestino o libro nunca vería a luz.