A recente exclusión de Alberto Ruiz-Gallardón das listas populares en Madrid e a decisión de poñer como número 2 das listas a un declarado anticatalanista coma Pizarro, deixa ben claro hacia onde se dirixe este partido: a disolución. Si, porque lembremos que o PP é o resultado da unión de AP e UCD, o partido de centro que entonces lideraba Adolfo Suárez. Tras esa fusión puxeron en marcha unha falsa imaxe de “partido de centro” que os levou ó poder en 1996. Cando chegaron ó poder aguantaron a sua farsa mentras non tiverón maioría absoluta pero, unha vez alcanzada esta, desprendéronse das suas máscaras e amosáronse tal como son, coma un partido reaccionaro de dereitas.
Ainda non se deron conta de que xa non gobernan e de que nunca convencerán, coas suas maneiras, a un pobo que rexeita eses extremismos do pasado. Si o PP busca solucións para a sua crise que non perda o tempo, o seu xa non ten arrenxo, pasaralle coma UCD e acabará desaparendo dos escaños de parlamentos e concellos. Xurdirá, para ocupar esa vacante, outro partido de nova creación que sepa aglutinar o ideal de todos eses cidadáns de centro moderado que hoxe non se ve representado por ningún partido… tal vez alí atope acougo Alberto Ruiz-Gallardón.