In dubio pro operario

in dubio pro operario:

cando unha norma reguladora do dereito do traballo -ou unha cláusula contractual- pode ser interpretada de varias formas, haberá de enterderse sempre naquela interpretaciónque resulte máis beneficiosa para os traballadores.

Conflicto social

conflicto social:

confrontación de intereses entre diferentes individuos ou grupos de persoas a causa dunha situación social dada onde uns (que poden ser poucos, a maioría ou todos) a cren inxusta e enfrentanse e loitan contra o resto para cambiala.

Forza

forza:

capacidade de algúns individuos, actores políticos ou institucións de incidir nas decisións que debe tomar alguén (ou unha institución) a causa da ameaza de utilizar (ou da utilización directa de) medidas cohercitivas.

Carisma

carisma:

atracción non-racional que ten algúns dirixentes respecto dos seus seguidores e que sera entre estes adhesión (a miudo incondicional e irreflexiva) as súas propostas.

as Deputacións plantan a Xunta


Leo na Voz que “as forzas que integran o Goberno bipartito da Xunta valoraron onte con especial crudeza a negativa das deputacións provinciais a acudir ao Parlamento galego para explicar as principais liñas dos seus orzamentos, negativa que se traduciu o pasado venres nun plantón masivo á Cámara, do que só se lamentou onte por carta o presidente provincial coruñés, o socialista Fernández Moreda, que se atopa de viaxe en Sudámerica”. O PSOE fala de «rebeldía» e o BNG de «desobediencia».

As Deputacións de Lugo, Ourense e Pontevedra xustifican a súa decisión en que en tempos de Fraga xa estaban en contra destas comparecencias solicitadas entón polos partidos da oposición, PSOE e BNG, e «permitilas agora sería romper o principio de coherencia». O certo é que as Deputacións néganse a coordinar os seus orzamentos cos da Xunta debido a unha estratexia interna do partido.

Unha vez máis os intereses partidistas están por encima dos intereses dos cidadáns. Cando a Xunta era gobernada polo PP era utilizada como parte da súa maquinaria de partido e,entro desa maquinaria, os engranaxes mais efectivos -e fundamentais- foron sempre as deputacións provinciais, que recibiron competencias da Xunta -e diñeiro, moito diñeiro- e tamén dos seus concellos -recadando as deputacións os impostos dos concellos-. Acapararon máis competencias e ingresaron máis cartos que nunca o que lles permitiu exercer gran influencia na sociedade. As empresas de moitos politícos, alcalces ou concelleiros, puideron contratar obras e servicios coas deputacións sen plantexarse ningún dilema moral nin legal que si se daría si contratasen consigo mesmos. A outra ventaxa de dispor de tantas competencias e cartos ten que ver coa creación de postos de traballo públicos. Todos eses postos foron e son acaparados polos afiliados e simpatizantes do PP e polos fillos, sobriños e demais familia dos funcionarios da Deputación durante décadas. Non hai sitio pra ninguén máis… bon, excepto nas derradeiras municipais, cando se sacaron da manga o plan labora que lle permitiu a Deputación e Concellos mais postos de traballo que nunca a conta da Xunta de Galicia. Entón si puidemos colarnos algúns que non éramos afins.