Quen podería dicir unha barbaridade semellante? Pensen. É “ourensán“, “empresario cultural”, dirixente dun “partido político”, “xornalista”, “columnista”, etc.
*fíxense que os adxectivos van entre comiñas.
Non hai moito a mesma persoa, noutra conversa dicíame “Es inevitable que el grande se imponga, es antinatural, no práctico y antieconómico intentar lo contrario”. Fálame sempre en castelán porque iso ao parecer o fai máis “chic” (é o que se impón), máis natural, máis práctico e máis económico. Imaxino que o que economiza son neuronas que é o que máis se pode gastar adquirindo coñecementos. Nótaselle que ten aforrado moito e non só na aprendizaxe de linguas.
Estas dúas frases poderían resumir toda a súa ideoloxía, mais, a máis clarificadora é o lema do seu partido “ni de derechas, ni de izquierdas, de Ourense”. Quere dar a entender que o que máis lle preocupa a esta formación é a súa cidade? e os seus cidadáns? Eses non tanto. Ourense é unha cidade do Sur de Galiza, galega por tanto, na que se fala galego aínda que a algún ignorante que na súa vida saíu do centro o ignore. Imaxino que é aí onde recolleita os votos a súa formación (Paseo e arredores).
Autoproclámase, sen que ninguén o designase para tal cousa, representante do pequeno comercio local, e fala por todos. Evidentemente non fala máis que por si mesmo, aínda que, ben visto, o que lle falla ao comercio local da nosa cidade sexa exactamente o que lle falta a el: identidade propia, sen a cal é imposible competir co comercio invasor (grandes superficies) e no comercio exterior (ao non ter nada novo que ofertar).