Evo Morales dixo fai un tempo que “as ONG usan aos pobres para vivir ben”. Esta afirmación non é de todo certa, ao revés, as ONG’s realizan unha importante labor humanitaria tanto a nivel planetario como local, sen embargo, moitas veces, as excepcións non fan máis que confirmar aquela regra.
Vexamos as previsións das contas da asociación a que me refería no artigo anterior:
|
Orixe dos recursos |
Euros |
|---|---|
|
Recursos propios |
69.900 |
|
Cotas |
35.000 |
|
Doazóns |
15.000 |
|
Inscripcións a cursos |
11.300 |
|
Subvencións |
167.520 |
|
Administración Central |
25.000 |
|
Administración Autonómica |
82.520 |
|
Administración Local |
60.000 |
|
TOTAL |
237.320 |
|
Destino dos recursos |
Euros |
|---|---|
|
Apoio a ONG do sur |
55.000 |
|
Formación |
6.500 |
|
Actividades e programas |
60.820 |
|
Compras de comercio xusto |
10.000 |
|
Administración |
105.000 |
|
TOTAL |
237.320 |
A priori todo normal, non?, mais si nos fixamos podemos decatarnos que se gasta máis na administración da propia organización (aproximadamente o 45% do orzamento) que nos fins para os que foi concibida (menos do 25% do orzamento). Tamén se pode observar que a suma de doazóns máis as cotas dos socios suman case tanto como o que envían ás ONG’s do sur. Alguén pode pensar, para que todo o demais?
Certamente, contar cunha directiva profesionalizada permitirá á asociación acceder a novos recursos ao ocuparse estas persoas á procura de axudas públicas, xestionar solicitudes, negociar con administracións, empresas, etc., desenvolver novos proxectos, estruturar unha entidade en continuo crecemento, seleccionar e contratar persoal e moitas outras tarefas que sen un equipo profesional sería moi difícil levar a cabo, pero tamén pode ser visto pola sociedade como un gasto superfluo ou excesivo, máxime si temos en conta a relación entre custo e obxectivos acadados.
Tamén se pode entender como unha desviación dos obxectivos fundamentais da asociación ao adicarse esta -e as persoas que a forman-, pola súa necesidade de expandirse para sobrevivir, a crear novos proxectos (neste caso plantexábasenos a posibilidade de por en marcha unha axencia de turismo responsable) cada vez menos altruístas e con máis vocación de xerar beneficios.