Xiao é tan vello que ten seu nome en galego, puxéronllo seus pais moito antes de que prohibiran utilizar a nosa lingua en documentos oficiais e, sobre todo, no Rexistro Civil (pola orde ministerial -BOE 15/5/1938- sobre o Rexistro: La España de Franco no puede tolerar agresiones contra la unidad de su idioma, por iso
Ollo unha foto túa regalada aos perniciosos ollos do adúltero desexo na noite de aniversario, xaneiro 2010, dun teu querido ser. A traizón? Non! Gozas co deleite de ser ollada polas destras mans de quen manexa unha nikon D60 en baixo contraste captura 24 bits de profundidade allea moral, sen flash. Unha luz velaiña alumea
Hoxe descubrín o que é a sincronicidade, quero dicir, que o experimentei. Coñecía o concepto e maila definición grazas a Cid Cabido nesa obsesiva teima que ten “nunha historia que non vou contar” coas coincidencias significativas. Nin o mesmo Jung o crería si llo contase. Cada mañá, antes de saír da casa collo un libro
Ultimamente levo comigo sempre unha axenda baleira de compromisos. Este caderno está deseñado para apuntar cousas de interese, para lembrarnos do que temos pendente para o futuro, máis véxome na obriga de encher ese baldío diario e fago palabra a palabra dos libros que vou lendo cada día, non porque lea moitos libros nun día,
Érase unha vez… unha nena que levaba un pano na cabeza porque, dicía, formaba parte da súa identidade. Esta nena vivía nun pobo malvado e nun colexio integrado por seres xenófobos que a obrigaban a desfacerse da súa identidade, e dicir, sacar o pano, para poder seguir aprendendo xunto a súa mestra e seus compañeiros.
Collín un dicionario de galego para verificar o significado dunha palabra que polo contexto xa intuía: “arreguizo s. m. Estremecemento de frío ou de medo, arrepío”. O que me imaxinaba. Utilizo o dicionario clásico de papel porque ao abrilo ao azar atópome con palabras novas e vou descubríndoas, cousa que nos dicionarios dixitais dos que
Trátase dun conto de Jorge Bucay que, coa mestría coa que el acostuma, serve para ensinarnos a decatarnos dos erros que cometemos na vida. É un conto, pero debería ser o modo natural no que deberíamos reaccionar ante quen nos defrauda… en calquera eido da vida, persoal ou social. Quen podendo evitarche unha soa noite