Este PP está desorientado

O secretario xeral do PPdeG, Alfonso Rueda, anunciou que o grupo parlamentario popular presentará de xeito inmediato unha proposición non de lei para pedir a condena unánime do nazismo e o holocausto «sen ningún condicionante». Segue na VOZ

Como pode o PP ir a Europa a denunciuar o nazismo si non condena en España o fascismo de Franco. Iso é o que non tolera o BNG. O que hai que pedirlle o PP é que condene o nazismo de Hitler asi coma o fascismo de Franco. Entón si que votamos todos xuntos. O que non é admisibel é a doble moral destes ‘fillos de franco’ -os rueda, aguirre, feijóo, rajoy, acebes…- que votan en cantas ocasións se lle presentan en contra da condena da etapa fascista anterior e agora vense a ocupar do nazismo. Eles non son quen de dar leccións de ética a ninguén. É mais, seguro que detrás de todo isto hai -coma sempre- algún trasfondo económico… iso si lles preocupa a esta xente… os cartos.

Aclaración a Federico Jiménez Losantos

Sr. Director: En la última reunión de la Diputación Permanente del Parlamento de Galicia propuse a los señores Ismael Rego y Manuel Ruíz Rivas, portavoces del PSOE y PP, que aprobásemos la siguiente declaración institucional para conmemorar el día Internacional del Holocausto:“A 63 años del fin de la II Guerra Mundial, el Parlamento de Galicia quiere recordar a las víctimas de la barbarie nazi. Fueron millones los hombres y mujeres asesinados por razón de su etnia, religión u ideología, de modo industrial y planificado, por el nazismo alemán y sus colaboradores. A través de la presente declaración pretendemos evitar el olvido de estos crímenes y prevenir a la ciudadanía gallega contra aquellos que siguen negando su realidad histórica o minimizando sus consecuencias. Los horrores de la guerra y, en particular, los de los campos de exterminio están sin duda en la raíz de la Declaración Universal de Derechos Humanos aprobada por la ONU en 1948. Es por eso que, en este su 60º aniversario, el Parlamento de Galicia reivindica su plena vigencia denunciando sin paliativos situaciones como el bloqueo que sufre la franja de Gaza o el muro de separación que está construyendo el Estado de Israel como parte de la ocupación militar de la tierra de Palestina, porque supoenen una conculcación de la legalidad internacional y de los derechos inviolables que pertenecen a todas las personas y a todos los pueblos.”

El portavoz socialista consideró innecesario repetir la condena del Holocausto, porque ya había unha declaración aprobada el año pasado. El portavoz del PP manifestó que una “declaración institucional no es el cauce adecuado para realizar consideraciones contra el Estado de Israel”. Ninguno propuso un texto alternativo. El BNG condena el terror nazi que exterminó a más de 10 millones de personas (judíos, gitanos, comunistas, socialistas, homosexuales, discapacitados…) pero pensamos que no tiene sentido denunciar lo sucedido en el pasado sin recordar que hoy están siendo violados los derechos humanos de muchas personas, entre ellas las que forma el pueblo palestino. Son otros los que se niegan a condenar el franquismo y las violaciones de la legalidad internacional.

Carlos Aymerich Cano. Portavoz del BNG el Parlamento de Galicia.

Xabier Blanco – mOendo

Pintaaa!
Piintaa!
Ven Bonita!
Pintaaa!
Vamos Guapa!

Unha noite no Muiño
Ai! unha noite non é nada
Unha semaniña enteira
Ai! esa si que é muiñada

Moendo moe que moe
Moendo moe que moe
Nunha mañán de xiada
Moendo moe que moe
Moendo moe que moe
Esa si que é muiñada

Xa nunca queren os bois
Ai! pasar polo teu Muiño
E cando vamos chegando
Ai! cortan polo outro camiño

Moendo moe que moe
Moendo moe que moe
Nunha mañan de xiada
Moendo moe que moe
Moendo moe que moe
Esa si que é muiñada

Deus o pague
Cho pague churrasqueira
Canto cho ei de agradecere
Cando vou
Cando vou o teu Muiño
Sempre me deixas moere
Sempre me
Sempre me deixas moere
Deus cho paque churrusqueira

Pintaaa!
Vente Guapa!
Vamos!

Gañará o menos malo

Por moito que dende certos medios de comunicación, que comparten causa co partido do Goberno, intenten persuadirnos de que o PSOE vai a gañar as próximas eleccións xerais -vésaxe a Cadena Ser e El Público – a sensanción de empate é a mais convincente. Si non pasa nada raro neste tempo, gañará o menos malo porque son moitos os que non queren ver no poder a un PP retrogado, demasiado apegado a extrema dereita e que ven anunciando no seu programa electoral un recorte de dereitos ós cidadáns en canto a educación, respeito as minorías sociais, extranxería, etc., de feito pretende levar a cabo unha involución política e frear tódolos avances sociais postos en marcha na última lexislatura, ou cando menos, que alguén -os seus achegados- poida facer negocio con eles -privatizando os servicios sociais nacidos da Lei da Dependencia-. O único argumento do PP para gañar estas eleccións é meter medo os cidadáns. So lles falta decir “… que ven o lobo!”.

Pero tamén son moitos os que non queren ver o Goberno en mans de alguén que so se dedica a repartir cheques para movilizar ó electorado no seu favor: cheque-bebe, cheque-vivenda e agora o cheque-IRPF. Para que un estado funcione ben é necesario poñer en marcha políticas progresistas que cren riqueza -mellora das comunicacións, I+D+I, formación profesional,…- e non coller o diñeiro sobrante e ilo repartindo casa por casa. Repartir ese diñeiro so pon de manifesto unha cousa: que o PSOE non ten ningún proxecto para o desenrolo do Estado.

Ámbolos dos son un perigo e, sen embargo, un dos dous será o gañador das vindeiras eleccións porque non existe unha terceira opción con posibilidades de disputarlle o poder. Afortunadamente ningún dos dous poderá gobernar en solitario e as suas decisión serán fiscalizadas polos partidos minoritarios, sobre todo nacionalistas. Serán as minorías quen lle teñan que por freo os desvarios do gañador.

ÓENSE TAMBORES DE GUERRA…

Di un provervio turco que “si a miña barba se queima, veñen outros a prender a sua pipa nela”. Hai tempo xa que en Madrid, Esperanza Aquirre e Alberto Ruiz-Gallardón están acendendo o lume diante das barbas de Rajoy, pero non para prender a pita da paz. A pelexa que se traen este dous non é mais que o reflexo da división interna que existe dentro do partido entre extremistas e centristas para recoller o relevo de quen xa todos vaticinan perdedor das próximas eleccións xerais.

A recente exclusión de Alberto Ruiz-Gallardón das listas populares en Madrid e a decisión de poñer como número 2 das listas a un declarado anticatalanista coma Pizarro, deixa ben claro hacia onde se dirixe este partido: a disolución. Si, porque lembremos que o PP é o resultado da unión de AP e UCD, o partido de centro que entonces lideraba Adolfo Suárez. Tras esa fusión puxeron en marcha unha falsa imaxe de “partido de centro” que os levou ó poder en 1996. Cando chegaron ó poder aguantaron a sua farsa mentras non tiverón maioría absoluta pero, unha vez alcanzada esta, desprendéronse das suas máscaras e amosáronse tal como son, coma un partido reaccionaro de dereitas.

Ainda non se deron conta de que xa non gobernan e de que nunca convencerán, coas suas maneiras, a un pobo que rexeita eses extremismos do pasado. Si o PP busca solucións para a sua crise que non perda o tempo, o seu xa non ten arrenxo, pasaralle coma UCD e acabará desaparendo dos escaños de parlamentos e concellos. Xurdirá, para ocupar esa vacante, outro partido de nova creación que sepa aglutinar o ideal de todos eses cidadáns de centro moderado que hoxe non se ve representado por ningún partido… tal vez alí atope acougo Alberto Ruiz-Gallardón.

O Capital

Ao fin rematei a lectura deste libro agasallado polo compañeiro e amigo Lino tras unha conversa na que, polo visto, amosei -non só eu- certas carencias en canto o dominio de conceptos básicos de economía. É ben certo que non hai mal que por ben non veña. 

Michel Husson di na introdución a esta versión resumida de “O Capital” que hai que aprender a ser radical, e dicir, que hai que ir a raíz das cousas. É por iso que para comprender o mundo capitalista actual faise necesario acudir a obra de Karl Marx porque este autor analizou, coma ninguén o fixo endexamais, con acertada sagacidade éste fenómeno.

Pode dicirse que “O Capital” é unha obra moi actual a pesares do paso do tempo, pois léndoa decátase un de que moitos dos perigos que no capitalismo viu Marx no seu tempo e se crían esaxerados son hoxe en día unha realidade, pois é ben certo que o capital domina e condiciona o funcionamento da sociedade moderna, creando de xeito continuo novas necesidades e enrolándonos nunha espiral consumista.

Non ía moi errado Marx cando chegou a comparar o capitalismo co feudalismo ou ca escravitude. Aínda así estes dous fenómenos parecíanlle a Marx máis nobres; pois quen traballaba para o señor feudal era consciente de cando traballaba para el e cando non; o mesmo sucedía co escravo que era consciente de que traballaba sempre para o seu amo. Na actualidade chegamos a ter a falsa crenza de que sempre traballamos para nós, cando en realidade adicamos unha parte do noso tempo para o sustento propio e o restante para o capitalista, pois a diferencia do que creemos o capital por si mesmo non pode producir mais capital, senón que é o traballo non pagado o que xera proveito para o empresario.

A vía nova

O pasado día 4 de xaneiro a Voz de Galicia públicaba unha nova moi interesante, rescatada hoxe grazas a chuza!: Portugal, Ourense e León únense para recuperar toda a Vía Nova. Un grupo de concellos iniciaron a posta en valor da Vía Nova como un todo, no seu percorrido entre Braga e Astorga. Este proxecto liderado polo municipio portugués Terras de Bouro e o que tamén se adheriron os municipios de Bande e Lobios pretenden que o camiño que unía Braga con Astorga sexa declarado Patrimonio da Humanidade pero, para iso, faise necesario recuperalo na súa totalidade.

Sen embargo, esa empresa vaise facer moi difícil xa que no discorrer da Vía Nova atopamos con concellos como o noso, Xunqueira de Ambía, que lonxe de coidar e revalorizar o seu patrimonio abandoao a sua sorte, no mellor dos casos, e estragao noutros.

Un deses abandonos é o que se da no pobo de Casasoá, onde se conservan 15 metros do trazado orixinal, hoxe absorbidos pola maleza, na paraxe coñecida como Prado do Zapato, unha masa común resultado da concentración parcelaria. O camiño está sendo pisoteado na actualidade por un tractor dalgún veciño pra acceder ó seu eido. Seguramente descoñece a importancia do que hai ahí debaixo enterrado.

Dende o Grupo Local do BNG imos propoñer as institucións responsables, en primeiro lugar, que se impida a entrada con maquinaria pesada a calquer veciño nesta finca; segundo, que se sinale ben a zona, indicando o que hai nese lugar e explicando os veciños a importancia de conservar este ben arqueolóxico; e, por último que se proceda a limpeza da zona para que o camiño poida ser visible para viandantes e visitantes.

Asi mesmo gostaríanos que o noso Concello paticipase do proxecto de recuperación da Vía Nova iniado dende Portugal, primeiro porque a recuperación do camiño crearía emprego para a zona e, segundo, porque unha vez recuperado na sua totalidade e declarado Patrimonio da Humanidade sería un gran atractivo turístico para a zona.

Como sinalaba antes, noutros casos -a maioría- a sorte do camiño romano é ben distinta, pois este foi víctima da “política de asfalto” que durante trinta anos o Alcalde da vila practicou no noso Concello. Un exemplo podémolo ver tamén en Casasoá, no cruce do camiño que vai dende este pobo ata Cortegada coa Vía Bracara-Astorga, xusto diante da casa que da nome o pobo -casa soa-, pois esta casa era en 1752 unha pousada con cambio de posta no camiño real.

A recente concentración parcelaria profundizou mais na xa de por si demoledora destrucción do no noso tramo de vía romana, convertendo en rectas o que antes era un serpenteante camiño envolto por frondosas fragas. Tamén é certo que como resultado desa concentración se atopou un monolito, un gran cilíndro de granito dedicado os emperadores Maximino e o seu fillo Máximo.

E para os que queiran coñecer mais de cerca a Vía Nova, recoméndolles a lectura de “A Vía Romana XVIII (Vía Nova): Revisión do seu trazado e mensuración”, de Segundo Alvarado Blanco, Juan Carlos Rivas Fernández e Tomás Vega Pato. Este libro inclue mapas detallados do camiño romano: trazado orixinal, tramos que se conservan, tramos restaurados, etc. Seguramente sexa difícil de atopar en librerías, pero seguro que os hai en bibliotecas, no arquivo provincial de Ourense ou nas dependencias da Deputación de Ourense e Casas do Concello.

Actualización a 30 de xaneiro de 2008: O Grupo Municipal do BNG solicitou o Concello de Xunqueira de Ambía no Pleno celebrado o pasado día 25 que prohibise a entrada a Finca do Zapato xa que a entrada e paso do tractor nesta finca está agredindo o patrimonio histórico do noso Concello e causando ó camiño un dano irreparabel. A resposta do Alcalde é que iso non é sua competencia. Ver para creer…