laboral

Riscos e fraude laboral en Ribadavía

por

Comezo pedindo desculpas, desculpas por non ter publicado isto antes, isto é, no mesmo intre en que tiven coñecemento do que pasaba. Cando se trata de riscos laborais, actuar de inmediato pode evitar un accidente, non facelo pode converterte en cómplice, por omisión, si finalmente acaba por producirse. Tamén é certo que tentei poñelo en coñecemento por outras vías para remedialo mais, enseguida me dixo  a directora, Nuria Bueno Aizpuru, que iso non era asunto meu, nin da UPD, ó tempo que me advertían que tivese coidado co que facía pois podía ‘caerme o pelo’. Non é iso o que máis me preocupa: o dereito a vida e a integridade física das persoas está moi por encima de calquera outro dereito e deber e, por suposto, por riba do deber de confidencialidade.

O pasado luns fun dar un curso de Prevención de Riscos Laborais a Ribadavia a un obradoiro organizado por este Concello. En principio o curso era para o módulo de xardinería, aínda que logo se unirían os outros módulos do obradoiro: carpintería e albanelería. Os primeiros en sorprenderse foron os compoñentes do obradoiro ó ver un manual adicado a uns riscos específicos dunha materia que nada tiña que ver co que eles facían.

Do que sucedeu nesta xornada fixen un informe e entregueino na UPD coa intención de que ‘fixeran algo ó respecto’, así llo dixen. Sobra dicir que ninguén fixo nada.

O artigo 2 da Orde do 21 de decembro de 2007 pola que se establecen as bases reguladoras para os programas de escolas obradoiro indica cal é a finalidade das mesmas: ‘emprego e formación‘.

Tratándose da realización dun traballo, quen o realiza ten os mesmos dereitos e obrigas que calquera outro traballador; o mesmo se pode dicir respecto ó empresario, e dicir, o Concello de Ribadavía, pero a inversa. Como veredes, no informe que presentei a violación de dereitos é flagrante:

Informe sobre prevención de Riscos Laborais no Obradoiro ABOBRIGA promovido polo Concello de Ribadavia.

O módulo de prevención de risos laborais estaba enfocado a prevención de riscos en xardinería. Amais dos alumnos de xardinería sumáronse a clase os de carpintería e albanelería.

No primeiro contacto decátome que este módulo non poderá ser explicado de xeito específico para ningún dos grupos xa que os de xardinería me din que están realizando traballos forestais e non de xardinería (o máis curioso é que ó largo do día vin uns traballadores nun parque e ó preguntar si eran os xardineiros respondéronme que non, que eran da brigada forestal do Concello -de feito tamén son os membros do Grumir, de Protección Civil,… mozos para todo!-). Trátase non só dun fraude a Xunta de Galicia, que é quen financia o obradoiro, senón tamén, e principalmente, ós propios traballadores.

En canto a materia, acabamos vendo os riscos xerais e finalmente analizando, vía debate, os demais riscos que lles afectaban a cada un dos colectivos. Coido que, neste senso, a clase foi moi interesante, ó percibiren os alumnos numerosas anomalías no desenvolvemento da súa actividade. Son as seguintes:

  • Gafas protectoras de baixa calidade que reducen a visibilidade
  • Botas de seguridade que pasan auga
  • Inexistencia de botas de seguridade anticorte para a manipulación de desbrozadoras e motoserras
  • Tampouco dispón de mandil e manguitos para realizar estas mesmas tarefas.
  • Fundas de baixa calidade xa que destinguen, non protexen dunha simple picadura de ortigas, non son cerradas nas extremidades nin no pescozo (dándose caso de picaduras de insectos con elas postas), etc.
  • Amais, algúns alumnos, din que lles falta a parte superior da mesma, outros a inferior, algúns camisetas, botas,…
  • Non dispón de equipo de protección para o frío, agora que polas mañás xa fai falla.
  • Aseguran ter traballado na vía pública -e en curvas perigosas- sen ningún tipo de sinalización, pois non dispón da mesma.
  • Tampouco teñen a roupa de alta visibilidade esixida para este tipo de labores.
  • No obradoiro escasean os arneses véndose na obriga de compartilos entre os distintos grupos (albanelería e xardinería, ou mellor dito: forestal)
  • Traballan con maquinas que fan ruído (especialmente en carpintería e forestal) sen que ninguén dispoña de tapóns ou cascos para os oídos para protexerse dos trastornos que este pode provocar.
  • Outras máquinas, fonte de ruído, como un compresor, non permanece illadas.
  • Nos traballos de deforestación as mulleres cargan con pesos superiores ós permitidos para mulleres, de xeito continúo (as desbrozadoras pesan máis de 15 Kg., carga de rastrollos, etc.)
  • As luvas que utilizan tamén son de baixa calidade, non protexendo suficientemente das arestas ou das picaduras da vexetación.
  • Dispón dunha caseta (módulo de obra) sen ventilación e sen vestiarios (sobra engadir que non hai vestiarios para ámbolos dous sexos, non hai para ninguén)
  • O grupo de albanelería di ter traballado con materiais perigos como o amianto, sen dispor dos equipos necesarios para estes traballos nin, por suposto, a formación, xa que este tipo de labores están reservadas para empresas especializadas.
  • Non dispón de medidas de extinción de incendios (un extintor para poder apagar unha máquina que se poña a arder, por exemplo) nin, moito menos, nocións básicas de como se manipulan este tipo de aparellos.
  • As caixas de urxencias están incompletas (algunhas delas o único que contén é unha botella de alcohol e auga osixenada)
  • Moitas veces, o grupo que realiza traballos forestais, están incomunicados, O monitor acércaos a obra e déixaos alí, non dispondo de ningún medio para desprazarse no suposto dunha emerxencia.
  • Etc.

O máis lamentable de todo isto é a escusa que dende o Concello lle dan ós traballadores para non proporcionarlle o material necesario: a escaseza de recursos económicos. Como é posible? Si a Xunta de Galicia proporciona recursos suficientes a todo Concello para equipar e formar a eses traballadores, u-los cartos?

Propiedade, terra e traballo

por

Esta semana tocoume dar un módulo de creación de empresas a un obradoiro no Concello de Os Blancos (Ourense), unha materia nova para min, pois non son economista, en substitución dun compañeiro que está de vacacións e si o é. Como non pretendo pasar por especialista nunha materia na que non o son plantei o módulo dun xeito totalmente diferente ó que viña sendo habitual [explicar como se elabora un balance e como crear unha empresa a partir dunha franquicia: BEEP (sic)], comezando cun tanque de ideas, logo madurando e analizando esas ideas para rematar facendo un plan de empresa, sen pasar por alto a importancia de realizar estes tres pasos antes de por en marcha calquera proxecto empresarial.

Teño que destacar a participación de todos na reportación de ideas que, amais de numerosas eran acordes coas potencialidades da zona e, case todas, coas posibilidades dos participantes. O problema xorde en forma de desconfianza, coma sempre, cando finalmente falamos de crear sociedades e realizar reportacións ós proxectos. Falamos abertamente desa barreira psicolóxica máis non logramos derrubala aínda que si, recoñecela. Hai tempo que lin un estudo que falaba da confianza que as persoas teñen nos seus socios de empresa nas diferentes comunidades. Segundo este, os cataláns son os que máis confianza depositan e os galegos os que menos. Non fai falla que engada nada máis.

Máis este post non ía por aí. Quería falar de riscos, o outro medo que nos atenaza a hora de crear unha empresa: perder o diñeiro invertido. Preguntei ós compoñentes do obradoiro por que si estarían dispostos a arriscarse a hora de comprar unha vivenda e, sen embargo, non o están para crear unha empresa. A resposta máis usual é que todos necesitamos unha vivenda na que vivir -o que eu respondín que tamén necesitamos un traballo para pagala… e para vivir- e que, de ter que pagar por ela é mellor comprala que alugala, pois así terían algo que deixarlle ós seus fillos.

Aquí comezou un novo debate. Que é o que os país deberían deixarlle ós seus fillos? Propiedades ou traballo? Estando como estabamos nun entorno rural pregunteilles a todos si tiñan terras, ó que responderon afirmativamente e logo enlacei a súa resposta con outras dúas preguntas: que credes que vos estaban deixando os vosos antergos cando invertían en terras? Unha propiedade ou un medio de vida, isto é, traballo?

Coido que aquí é onde comprendemos todos, incluído eu, cal era a verdadeira importancia da terra para os nosos antecesores: era o medio que nos garantiría traballo no futuro. A propiedade da terra era a ‘empresa’ que un cidadán galego, nunha sociedade baseada nunha economía primaria, podía deixar ós seus descendentes.

Nalgún intre da evolución da nosa sociedade, tan preocupada sempre por deixar algo, esquecemos que era o mellor para deixar ós nosos descendentes [propiedade (vivenda, diñeiro,…) ou traballo (empresa)], porque no pasado unha cousa -propiedade (terra)- e a outra -traballo (terra)- eran o mesmo.

Novidades lexislativas marzo

por

NOVEDADES LEGISLATIVAS MARZO/2009

Desarrollo reglamentario TRADE. Medidas urgentes empleo. Prevención Riesgos Laborales. Prestaciones de Seguridad Social.

1) Trabajadores autónomos. Real Decreto 197/2009, de 23 de febrero, por el que se desarrolla el Estatuto del Trabajo Autónomo en materia de contrato del trabajador autónomo económicamente dependiente y su registro y se crea el Registro Estatal de asociaciones profesionales de trabajadores autónomos. BOE 04/03/2009

2) Medidas urgentes empleo. Real Decreto-ley 2/2009, de 6 de marzo, de medidas urgentes para el mantenimiento y el fomento del empleo y la protección de las personas desempleadas. BOE 07/03/2009

3) Prevención de riesgos laborales. Real Decreto 298/2009, de 6 de marzo, por el que se modifica el Real Decreto 39/1997, de 17 de enero, por el que se aprueba el Reglamento de los Servicios de Prevención, en relación con la aplicación de medidas para promover la mejora de la seguridad y de la salud en el trabajo de la trabajadora embarazada, que haya dado a luz o en período de lactancia. BOE 07/03/2009.

4) Trabajadores del mar. Orden PRE/568/2009, de 5 de marzo, por la que se modifica el contenido de los botiquines que deben llevar a bordo los buques según lo previsto en el Real Decreto 258/1999, de 12 de febrero, por el que se establecen condiciones mínimas sobre la protección de la salud y la asistencia médica de los trabajadores del mar. BOE 11/03/2009

5) Construcción. Subcontratación. Real Decreto 327/2009, de 13 de marzo, por el que se modifica el Real Decreto 1109/2007, de 24 de agosto, por el que se desarrolla la Ley 32/2006, de 18 de octubre, reguladora de la subcontratación en el sector de la construcción. BOE 14/03/2009.

6) Mutuas de accidentes de trabajo. Corrección de errores de la Orden TIN/221/2009, de 10 de febrero, por la que se modifica la Orden TAS/3859/2007, de 27 de diciembre, por la que se regula la contraprestación a satisfacer por las Mutuas de Accidentes de Trabajo y Enfermedades Profesionales de la Seguridad Social por los servicios de administración complementaria de la directa. BOE 14/03/2009

7) Convenios colectivos de trabajo. Resolución de 24 de febrero de 2009, de la Dirección General de Trabajo, por la que se registra y publica el IV Acuerdo sobre solución extrajudicial de conflictos laborales. BOE 14/03/2009

8) Seguridad Social. Prestaciones. Real Decreto 295/2009, de 6 de marzo, por el que se regulan las prestaciones económicas del sistema de la Seguridad Social por maternidad, paternidad, riesgo durante el embarazo y riesgo durante la lactancia natural. BOE 21/03/2009

9) Seguridad Social. Prestaciones. Real Decreto 296/2009, de 6 de marzo, por el que se modifican determinados aspectos de la regulación de las prestaciones por muerte y supervivencia. BOE 21/03/2009.

10) Personas en situación de dependencia. Corrección de errores del Real Decreto 74/2009, de 30 de enero, por el que se determina el nivel mínimo de protección garantizado a los beneficiarios del sistema para la autonomía y atención a la dependencia para el ejercicio 2009. BOE 25/03/2009.

11) Prevención de riesgos laborales. Real Decreto 330/2009, de 13 de marzo, por el que se modifica el Real Decreto 1311/2005, de 4 de noviembre, sobre la protección de la salud y la seguridad de los trabajadores frente a los riesgos derivados o que puedan derivarse de la exposición a vibraciones mecánicas. BOE 26/03/2009.

12) Seguridad Social. Real Decreto 328/2009, de 13 de marzo, por el que se modifican el Reglamento general sobre inscripción de empresas y afiliación, altas, bajas y variaciones de datos de trabajadores en la Seguridad Social, aprobado por el Real Decreto 84/1996, de 26 de enero; el Reglamento general sobre cotización y liquidación de otros derechos de la Seguridad Social, aprobado por el Real Decreto 2064/1995, de 22 de diciembre; y el Reglamento sobre colaboración de las mutuas de accidentes de trabajo y enfermedades profesionales de la Seguridad Social, aprobado por el Real Decreto 1993/1995, de 7 de diciembre. BOE 28/03/2009.

Tipo de xuro legal do diñeiro para o ano 2009

por

Baixa ó 4%, con efecto dende o 01 de abril de 2009; baixando o xuro da mora procesal ó 6%

O Real Decreto-ley 3/2009, de 27 de marzo, de medidas urxentes en materia tributaria, financeira e concursal…, no seu artigo 1º modifica o tipo de xuro legal do diñeiro que queda establecido no 4% dende o 01/04/2009 ata o 31/12/2009.

Como consecuencia do anterior, dende o 01/04/2009, o tipo de xuro da mora procesal previsto no artigo 576 da Lei de Enxuizamento Civil pasa a ser do 6%.

Xuros: Os intereses procesais ou disuasorios arrancan da sentencia mesma, sempre que esta condene ó pago de cantidade líquida determinada.

A súa finalidade é distinta da dos intereses moratorios pois frente ó carácter retributivo e resarcitorio destes, orixinada por unha situación de mora solvendi, os procesais ten un carácter disuasorio, de recargo a fin de que a resolución condenatoria ó pago de cantidade líquida apareza singularmente potenciada na súa executoriedade.

Estes intereses nacen ope legis, sen necesidade de previa petición de parte e independentemente que na sentencia se condene ou non expresamente a pagalos.

Novidades lexislativas febreito

por

NOVIDADES LEXISLATIVAS FEBRERO/2009

1) Baremo Tráfico. Resolución de 20 de xaneiro de 2009, da Dirección Xeral de Seguros e Fondos de Pensións, pola que se da6 publicidade ás contías das indemnizacións por morte, lesións permanentes e incapacidade temporal que resultarán de aplicar durante 2009 o sistema para valoración dos danos e perxuizos causados ás persoas en accidentes de circulación. BOE 02/02/2009

2) Seguridade Social. Resolución de 20 de xaneiro de 2009, da Intervención Xeral da Administración do Estado, pola que se modifica a adaptación do Plan Xeral de Contabilidade Pública ás Mutuas de Accidentes de Traballo e Enfermidades Profesionais da Seguridade Social, aprobada por Resolución de 22 de decembro de 1998. BOE 03/02/2009

3) Seguridade Social. Corrección de erratas de la Orden TIN/41/2009, de 20 de xaneiro, pola que se desenrolan as normas de cotización á Seguridade Social, Desemprego, Fondo de Garantía Salarial e Formación Profesional, contidas na Lei 2/2008, de 23 de decembro, de Orzamentos Xerais do Estado para o ano 2009. BOE 11/02/2009

4) Mutuas de accidentes de traballo. Orden TIN/221/2009, de 10 de febreiro, pola que se modifica a Orde TAS/3859/2007, de 27 de decembro, pola que se regula a contraprestación a satisfacer polas mutuas de accidentes de traballo e enfermidades profesionais da Seguridade Social polos servizos de administración complementaria de la directa. BOE 12/02/2009

5) Rexistro Central para a Protección das Vítimas de Violencia Doméstica. Orde JUS/242/2009, de 10 de febreiro, pola que se aproban os modelos de remisión o Rexistro Central para a Protección das Vítimas de Violencia Doméstica da información que debe inscribirse no mesmo. BOE 14/02/2009

6) Persoas en situación de dependencia. Real Decreto 99/2009, de 6 de febreiro, polo que se modifica o Real Decreto 614/2007, de 11 de maio, sobre nivel mínimo de protección do sistema para a autonomía e atención á dependencia garantido pola Administración Xeral do Estado. BOE 19/02/2009

7) Medidas de fomento do emprego. Real Decreto 100/2009, de 6 de febreiro, polo que se establecen medidas para facilitar a adaptación laboral do sector de fabricación e compoñentes do calzado, curtidos e marroquinería ós cambios estruturais no comercio mundial. BOE 24/02/2009

8) Medidas de fomento do emprego. Orden TIN/429/2009, de 24 de febreiro, pola que se prorroga a vixencia durante o ano 2009 das medidas sociolaborais contempladas nos artigos 3 e 4 de la Orden TAS/3243/2006, de 19 de outubro, pola que se dispón medidas necesarias para o desenrolo parcial do previsto no Acordo do Consello de Ministros de 9 de xuño de 2006, sobre determinadas medidas financeiras e sociolaborais integradas no Plan de apoio ó sector téxtil e da confección, e modifícanse ditos preceptos. BOE 27/02/2009

9) Seguridade Social. Orde TIN/442/2009, de 24 de febreiro, pola que se modifica a Orde TAS/3623/2006, de 28 de novembro, pola que se regulan as actividades preventivas no ámbito da Seguridade Social e a financiamento da Fundación para a Prevención de Riscos Laborais. BOE 28/02/2009

AVANCE NOVIDADES LEXISLATIVAS MARZO/2009

Desenrolo regulamentario TRADE. Medidas urxentes emprego. Prevención Riscos Laborais.

1) Traballadores autónomos. Real Decreto 197/2009, de 23 de febrero, polo que se desenrola o Estatuto do Traballo Autónomo en materia de contrato do traballador autónomo económicamente dependente e o seu rexistro e créase o Rexistro Estatal de asociacións profesionais de traballadores autónomos. BOE 04/03/2009

2) Medidas urxentes emprego. Real Decreto-lei 2/2009, de 6 de marzo, de medidas urxentes para o mantemento e o fomento do emprego e a protección das persoas desempregadas. BOE 07/03/2009

3) Prevención de riscos laborais. Real Decreto 298/2009, de 6 de marzo, polo que se modifica o Real Decreto 39/1997, de 17 de xaneiro, polo que se aproba o Regulamento dos Servizos de Prevención, en relación coa aplicación de medidas para promover a mellora da seguridade e da saude no traballo da traballadora embarazada, que dera a luz ou en período de lactancia. BOE 07/03/2009.

SEAGA ou a política embulleirada.

por

Moito lle gusta ó Sr. Suarez Canal falar de política de transparencia. Mente. Non se pode falar de transparencia nunha empresa como SEAGA na que non todas as categorías saen a concurso público: por primeira vez en tres anos aparece a categoría de oficial administrativo e auxiliar administrativo na páxina web, logo, quen ocupou eses postos ata agora e por que sistema? Sobran as respostas. É só un exemplo, sucede o mesmo en moitos outros postos da empresa: técnicos de riscos laborais -si se crearon catro postos en 2007, pero temporais… e nunca máis!-, responsables de distrito, persoal de limpeza,… Quen limpa a suciedade en SEAGA? Non existe unha sóa praza convocada nesta categoría para facer a limpeza tanto nas súas instalación permanentes (estas cinco) como temporais -por exemplo, bases aéreas-. Quen realiza eses traballos? Unha de dúas: ou persoas escollidas a dedo ou traballadores doutras categorías de xeito fraudulento ó realizaren traballos que non son propios da categoría.

Non se pode falar de transparencia cando non existe unha RPT (relación de postos de traballo) na que se indique que postos se van a cubrir, duración dos contratos ou o ámbito territorial. Non pode ser que unha persoa de Lugo, Ourense ou Pontevedra se inscriba nunha categoría como a de “operador codificador” e logo só se convoquen prazas para o ámbito territorial de A Coruña. Iso sucedeu no 2008. Aí non só falla a claridade do proceso senón que se crea un claro perxuizo ó traballador que  aspira esa praza xa que logo non poderá estar inscrito en máis de dúas categorías diferentes.

Non se pode falar de transparencia cando os únicos que coñecen a RPT a cubrir son unhas cantas persoas do entorno do Sr. Suárez Canal, e se incumple pola empresa, reiterandamente, o deber de información que ten todo traballador de SEAGA de coñecer da existencia de postos de traballo vacantes, sexan ou non da súa categoría, co fin de garantir as mesmas oportunidades de acceso a postos permanentes que calquer outro traballador. Esa información non está nin nas sedes de SEAGA nin na páxina web. Logo o Conselleiro mente.

Os traballadores de SEAGA tampouco teñen acceso efectivo a formación continua profesional, limitándose a formación que reciben a cursos de obrigado cumplimento para o desenrolo do seu posto de traballo, pero non para mellorar a súa cualificación e favorecer a súa progresión e movilidade funcionais. Non lle interesa a quen dirixe esta compañía que moitas persoas teñan posibilidades de promocionar e acceder a postos reservados para a nova xeración de caciques.

Non se pode mentir, unha e outra vez, como fai o Sr. Suárez Canal ó dicir que tiveron que recorrer ó INEN para cubrir a oferta de emprego de SEAGA. Iso sucedeu só nalgunhas categorías, como a de peón ou peón especialista, categorías que, por certo, foron as únicas que anunciadas nos medios de comunicación -unha vez se ampliou o plazo, non antes- porque non se cubriu a oferta. Ningunha outra categoría foi publicitada en ningún medio de comunicación. Mente unha vez máis o Sr. Suárez Canal ó falar de publicidade no procedemento.

Mentiu o Sr. Suárez Canal ó falar, no debate do mércores, de máis de 700 traballadores contratados por SEAGA no 2008. E tanto que son máis, son máis de 2.400 tal e como se recolle nos orzamentos da Xunta de Galiza para o ano 2009. Avergóñase o Conselleiro de crear tanta temporalidade? Tanta precariedade laboral? Pois ainda non se avergoña moito, si así fose non sería o candidato por Ourense do BNG.

A Política de Emprego (II)

por

A verdade é que este tema daría para falar toda a campaña pois, dende a Xunta de Galiza, véñense cometendo verdadeiras atrocidades dende tempos inmemoriais -refírome a miña memoria-. Sobre as políticas externalizadoras da Xunta de Galicia tamén falara neste blog con anterioridade e, si entón me preocupaba, porque non planarllo agora ós candidatos?

A pregunta de hoxe entronca coa de onte. Nos derradeiros anos -non só os catro últimos, senón moitos máis- a externalización dos servizos públicos é unha constante. Xustifícanna uns dicindo que a empresa privada xestiona moito mellor (isto, nos tempos que corren, pode catalogarse xa como un mito) e outros en aras de crear unha administración máis moderna. Non é así, no fondo o que procuran, uns e outros, e ceibarse dos réxeos controis que establece a lexislación para a provisión de emprego, tanto que algúns políticos non dubidan en manifestalo abertamente… “na Xunta os sindicatos tennos moi controlados”. E máis que deberían…

As consecuencias destas políticas acaban derivando sempre na perda de dereitos por parte dos traballadores, entre outras cousas pola falla de presión sindical, o tratarse xeralmente de empresas de nova creación, pequenas empresas, pola súa dispersión,… que impiden que os traballadores que realizan o mesmo servizo fagan causa común. Isto tradúcese finalmente en menores salarios, menor estabilidade laboral, mobbing, etc.; a calidade do servizo redúcese pola confusión ou superposición no seu desempeño; e, por suposto, sae moito máis caro para a administración, que ten que pagar as novas administracións das empresas e, cando se trata de empresas privadas, o beneficio. Así é, os beneficios das empresas privadas costéannos os administrados a base de máis impostos e/ou peor servizo.

Un caso real e actual é SEAGA, unha vez máis: os traballadores desta empresa gañan menos que os da Xunta que realizan a mesma labor, non adquiren dereitos para participar en procesos selectivos da Xunta, non crea emprego estable (tivo máis de 2.400 traballadores en 2008; só creou 6 prazas fixas en tres anos; e prevé crear 2 para 2009)… iso sí, permitelle a quen a dirixe colocar a quen lle pete, xa que nin hai comité de empresa, nin presión social, nin nada. Ademáis subcontrata traballos a empresas privadas “amigas” do rural, empresas que abusan moito máis da precariedade laboral (algún “premio AGADER” chegou a dar de baixa ós seus traballadores as fins de semana, non lles pagaba os días que pola choiva non podían facer a súa labor, e, moitas veces, nin os traballados).

Díganme, cal vai ser a súa política o respcto para a vindeira lexislatura? Van seguila tendencia externalizadora?

É unha mágoa que dende os partidos se premien as persoas que fan tanto dano o colectivo de traballadores (e refírome dun xeito especial ós premios AGADER e os “premios SEAGA”), pois estas persoas deberían ser perseguidas e depuradas de toda formación política, indepenentemente da súa orientación política, pero de xeito especial nas formacións de esquerdas.