Un vai indo un pouco canso de que cada vez que alguén sae en defensa das políticas do BNG lle nomee esas catro cousas que todo bloqueiro sabe de carrerilla e que non acadan a completar os dedos dunha man. Dame a risa. Si, dame a risa.
Xa me daba cando en tempos do bipartito o conselleiro máis valorado era Suárez Canal, o Conselleiro de Medio-Rural (sic). Seica nas cidades, onde se realiza a maior parte das entrevistas para os estudos de opinión, estaban moi contentes coa súa labor. Sería polo feito de non telo de responsable dos seus asuntos?
Cando me falan do Bantegal ríame aínda máis. Sendo de A Limia e coñecendo como coñezo o entorno rural, non era para menos. Moitos veciños, especialmente os que viven fora de Galiza, tiñan medo a perder as súas terras, outros, os que viven aquí, vían como o Bantegal pagaba o aluguer dos terreos moi por debaixo do prezo de mercado e, finalmente os que querían terras, decatábanse de que ese maná estaba reservado para os amiguitos.
Outro tanto che podería dicir das tan ‘cacareadas’ Galescolas -será por iso que agora se lles chama galiñas?-. Moita propaganda ó seu arredor, máis poucos beneficiarios e ben escollidos. Aquí co agravante da política de contratación (enchufismo a esgalla) e cunhas políticas laborais posteriores discriminatorias (sobreexplotación, merma de dereitos,… o mesmiño que en SEAGA).
Falas, querido lector, de que o bipartito (o BNG) perdeu as eleccións en áreas moi localizas. Discrepo. Perdéunas en toda a Galiza urbana. Non houbo cidade na que non baixara. Gañou algo no rural, non o suficiente, a calor do poder (sic. No rural aínda se vota ó que goberna), máis son votos que para as seguintes teñen novo dono -ou nas pasadas, non hai máis que ollar o resultado das eleccións europeas- e, todo isto, sen recuperar un só voto da súa base electoral tradicional… porque non hai motivos -cambios- para que así sexa.
O máis previsible, cando se dá un cambio de goberno, é que se dé un cambio de políticas, por iso falo da previsibilidade do goberno do Sr. Feijóo e do decepcionante arranque do bipartito, decepción que se foi arrastrando como un lastre ata os derradeiros días. Amais. o goberno do Sr. Feijóo ten que dar mostras do cambio que a sociedade decidiu o 1M e para iso non pode voltar as políticas de Fraga -que son as mesmas do bipartito- senón que ten que ir máis alá para que se note a súa chegada ó poder.
Hai uns intres acabo de escoitar unha intervención de Beiras no debate do Estado da Nación (da autonomía, que dirían os ‘quintanistas’) de 2003 que amablemente me achegou un lector deste blog –grazas!-. Logo de ter oído o seu discurso decátome do pouco que mudou Galiza nestes anos de bipartito. Podería subir Beiras ó estrado no 2006, 2007, 2008 e mesmo agora, no 2009 e repetir as mesmas verbas, cambiando só o nome dos protagonistas. Si,… tanto melloramos nos derradeiros anos!
Intervención de Beiras no Debate da Nación de 2003 sobre a globalización
Cumpre ser moi torpes -moito- para levar a Galiza a situación na que está, perder unhas eleccións partindo dunha situación de privilexio, e conservar as cabezas de tódolos responsables no seu escano do Parlamento Galego. Por exemplo, foi un erro por de número un por Ourense ó Sr. Suárez Canal e -máis aínda- por de número dous a condenada Tareixa Paz. Con Quintana de cabeza de lista en Ourense sacarían tres escanos e non perderían ningún en A Coruña, onde non o tragan. Botade contas. Non fallaron só as políticas, senón tamén as estratexias.
Sobre o lamentable estado en que o bipartito deixou a sanidade. Mellor non falar… listas e máis listas, folgas e máis folgas,… e falo por min, por como me afecta a min, pois é moi doado estar na casa tragando a propaganda do goberno de quenda, crer todo o que che botan ata que, claro, un día che toca pasar pola peneira. Entón si, decátase un do que hai.
Agora que, non me fagades moito caso -xa non o fixestes antes-, vos seguide coa vosa letanía.
Non pretendo ser impertinente, máis teño máis matizacións.
Se a política do bipartito foi tan continuísta, porque os poderes fácticos se mobilizaron con tanta agresividade? Entendo que foi porque, en termos xerais, o PSOE foi continuísta e o BNG non. Habería que estudar o rol do PSOE, porque creo que están pasando moi desapercibidos e intúo que teñen o dobre de responsabilidade que o BNG.
Xa que os exemplos que puxen son risíbeis poño outros: O dispositivo contra incendios, baseado na prevención; o pulo polo software libre; a rede de centros quérote; as axudas á tradución, as normas do hábitat.
Cando afirmo que os resultados están localizados, ademais do meu entendemento, lembro os post postelectorais de Calidonia, e os de Fermín Bouza no seu blogue, os resultados oficiais, a prensa inimiga e a miga, procuro ler un pouco de todo. En xeral acaban coincidindo en que as eleccións se perderon na campaña, con ese modelo de campaña, por unha marxe de votos moi estreita e xeograficamente localizados.
Con isto non pretendo restar responsabilidades a quen as ten.
En resumo, perdemos pola maliciosa foto do iate (de hai 4 anos, tomada por paparazzi profesionais, gardada durante todo ese tempo nun dossier, e aireada en plena campaña). Agora ben, que pintaba quin no iate?
Saúdos
A isto meu avó respondería: “só cumpría que non fixeran nada”
Non comprendiches ben ó que me refería. Refírome esas mesmas catro cousas que sempre relatades de memoria para defender esa etapa. Só cando vos interpelan buscades algunha que outra cousa no caixón de xastre (ou desastre, segundo se vexa). Outro erro estratéxico.
Refírome esas catro cousas que o propio BNG se encargou de destacar, adoutrinando a militancia nas asembleas, ocultando moitas veces outras, moi interesantes, porque resaltalas supuña tamén resaltar ós seus responsables. E claro, “O ENDEUSADO”, non lle gustaba que ninguén lle fixese sombra.
En canto as responsabilidades do PSOE pode que sexan as mesmas ou máis (por moito que se consolen co escano roubado na emigración), o que ocorre é que iso era xusto o que esperaba deles. A min o PSOE non me decepcionou. O BNG si.
Sobre o dispositivo anticendios só engadir que a mellor medida preventiva foi a choiva do verán. Todo o demais sobre ese invento teño dito no tag SEAGA
O pior de tudo é que nom som conscientes da responsabilidade da derrota e transmitem a ideia, quando falas com eles, de que a culpa tuda foi da voz de galicia e os demáis membros do poder mediático. De onde nom há nom se saca. Se o trabalho se figera 4 anos antes agora nom estariades chorando com a excussa da voz de galicia. Perderedes aínda muitos máis votos precisamente porque o único que vos segue a importar -desde que chegastes ó poder- som os votos, e estará muito bem pois só assi vos decataredes que um país nom muda cada quatro anos com uns quantos votos.
Nom te esforzes, Xosse… Nom aprenderom nada, eu tentei-no falar com alguns oficialistas e fariam exactamente o mesmo que figerom, a culpa é dos ecologistas, dos críticos, da sociedade que nom nos entende e de quem sabe… todo menos dizer: “Trabucamo-nos na moderaçom e vós tinhades a razom”.
Xosse, eu, como dicías noutro post, seguirei a ser “utópico”, e seguirei a pensar que todo é unha mala coincidencia no tempo de determiñadas figuras políticas. Seguirei pensando no acertado do pensamento nacionalista, de esquerdas , e agardando que tarde ou cedo, se xunte unha clase política que leve a este país a ser o que debería ser; sen dúbidas, sen reviravoltas, sen acritude, sen maldade.
Querido fumador: A xestión nacionalista na Xunta, non foi acertada. Ainda que houbo aspectos positivos, outros, máis importantes, non o foron; e non só iso, o importante foi (ó meu entender) a maneira na que se fixo, lonxe do que moitos( ou se queres só eu) agardabamos.
O peor, é que neste tempo non mudou en nada a maneira de xestionar, vémolo nos concellos nos que siguen con ese pacto, ó meu modo de ver, nada bó para o nacionalismo.
Seguense políticas de prepotencia, soberbia, arrogancia e alonxadas do movemento social e cidadá.
Seguen sendo o embigo do mundo, e os que saben cóma teñen que facer as cousas diante dos “ignorantiños”.
Os dirixentes seguen sendo os mesmos, os ex-directores xerais son colocados de concelleiros “non electos” , e reubicando aos mesmos en outros postos ben pagados, o que está a contribuír ao pensamento de que “son todos iguais”. Algo que non fai diferenciar a esquerda das prácticas de amiguismo, e redes clientelares que tanto criticamos á dereita.
Para colmo, deféndese ao P.E. coma se fose o propio partido ,o que as veces faime pensar: para cándo a integración no P.E.? ; isto vai ser coma o PSC, pero moito menos nacionalista. E senón que llo pregunten ao “centro de estudios autonómicos” do insigne ATS.
Para rematar dúas cousas: a primeira, perdón por alongarme tanto, e a segunda que agardo que as miñas palabras sexan recibidas sen ánimo algún de faltarlle a ninguén. Non deixa de ser a miña opinión, que, por suposto, pode estar trabucada, pero é a miña.
Saúde para tod@s.
Ti nunca te extendes nin te quedas curto, xan das pipas. Dis exactamente o que hai que dicir e outros calan. E non eres o único que agardaba moito máis do BNG no goberno (eu de moitos soamente esperaba honradez porque capacitación non a tiñan, non a ten nin a terán. Nin iso!), cando menos eu estou contigo.
Recén caido por aquí, ligando a partires dun post de siHomesi, e lendo este post, co maior dos respectos, acabo de flipar con ese comentario sobre Bantegal, que copio textualmente: “Sendo de A Limia e coñecendo como coñezo o entorno rural, non era para menos. Moitos veciños, especialmente os que viven fora de Galiza, tiñan medo a perder as súas terras, outros, os que viven aquí, vían como o Bantegal pagaba o aluguer dos terreos moi por debaixo do prezo de mercado e, finalmente os que querían terras, decatábanse de que ese maná estaba reservado para os amiguitos”.
Que os que viven fóra teñen medo a perder AS SÚAS terras? Estámosche apañados, meu, defendendo a estas alturas o sagrado dereito á permanencia das terras a monte, ou o sagrado dereito á especulación no prezo das terras agrarias (temos os prezos medios por ha máis altos de todo europa, e non é precisamente por causa da calidade). Aquí non hai problema: se marchas, deixas as terras feitas unha merda, á espera de vendelas para pagar a voda dalgún fillo a prezo de solar. E mentres tanto ao país que lle vaian dando. Mágoa de reforma agraria, que se houbera rematado con tanta tontería.
O resto da historia, máis do mesmo: que lle dan as terras aos amigos. Vaia, ho. Contároncho? Este é o país das lendas.
PS. aínda que soe a excusatio non petita, a min o futuro do bloque traema ao pairo, conste. Só é que alucino con esa mestura de progresismo comme il faut que tedes á hora de falar do imposto de sociedades, e o conservadurismo máis rancio á hora de falar da propiedade da terra.
O problema está en que o BNG foi moi valente a hora de atacar o capital daqueles que menos ten, unhas míseras terras abandoadas pero polas que os seus donos ten moito apego, e logo vendeuse a aqueles outros que máis ten (electricas, constructoras, louseiros, banca,…).
Meterse coa propiedade da terra é ir de cabeza a perdición. Noutros tempos dábanche cun sacho na cabeza só si lle tornabas a auga, agora non é tanto, máis a relación home-terra segue sendo moi forte.
Afortunadamente, na miña familia as terras non corren perigo. Están arrendadas moi porriba do que paga o Bantegal e as que non producindo madeira.
E o que teño moi claro é que ser progresista non significa limpar as poucas propiedades de quen menos ten (aínda que non lle den uso) senón a de aqueles que ten demáis. Todo o demáis é demagoxia barata!
O suposto apego dos galegos ás súas terras é unha falacia e un conto rigorosamente falso elevado a categoría metafísica polo interese primeiro do forista e despois do pequeno propietario. Esa relación home-terra tan forte que che dan cun sacho na cabeza e non sei que máis é só unha cuestión de pasta, meu. Mira se non o que estivo a pasar nas urbanizacións salvaxes da costa, defendidas en primeiro lugar polos pequenos propietarios, que se fixeron cun pastón da noite á mañá.
Nunca haberá ninguén con pelotas suficientes para afrontar isto, e moito menos nos espazos bloque.
Non sei se é demagoxia ou non, e por outra parte tanto me ten: o único que pido é unha pouca de reflexión e tirar de enriba de nós tanto prexuízo e tanto tópico (tan rebeldes para algunhas cousas e tan conformistas para outras….). E, en falando de demagoxia, fíxate no que dís: “limpar as poucas propiedades do que menos ten (aínda que non lles dea uso)” ou “unhas míseras terras abandoadas pero polas que os seus donos teñen moito apego”. As terras da Limia non son míseras, e se un propietario non é quen de darlle uso…. pois iso. O tema non é deixar abandoado un cuartillo ou 100 ha, o que importa é o feito en si: se unha terra está abandonada e hai quen a poida cultivar debería ser expropiada, aquí, en andalucía ou en pernambuco.
Unha última cousa: ter as terras a madeira sendo agrícolas debería ser delito, polo menos de lesa patria.
Desculpa o meu ton desabrido, por favor, non pretendo faltar ao respeto. É só o meu xeito de escribir. Moitas gracias pola atención.
Non hai ninguén máis interesados que os propietarios en que as súas terras sexan traballadas. Si ademáis lle poden sacar rendabilidade mellor. O problema non é que o Bantegal serva para iso ou non, que non é o que cuestiono, o problema é que serviu para meter medo a moita xente. E iso pasou -froito da manipulación informativa da dereita- e si foi así é porque ese apego do galego pola súa terra existe.
Porque? Porque esas terras son o resultado de sacrificio de moitas xeracións e, tal vez as mozos de agora iso non nos importa, pero ós velliños que quedan nos pobos sí, e ahí, o erro. Foi un instrumento contraproducente que beneficiou a moi pouca xente.
concordo que plantar árbores en terreo agrícola debería estar penado -como fixeron algúns no medio da Lagoa-, máis tampouco é o meu caso.
N’A Limia existen moitas pequenas propiedades, que son as que se ven ameazadas. As grandes extensións son as que está alugadas e eu coñezo poucas -non me atrevo a dicir que ningunha- que estean abandoadas.
PS. Cuestiono o Bantegal dende un punto de vista electoralista, como o podo facer coa ZEPA d’A Limia. Outra cousa é que eu estea a favor ou en contra desas medidas. Máis insisto, meterse co pequeno é doado, pero como son máis -e polo tanto máis votos- acaba volvendose contra un.
Ve como ao final poñémonos de acordo 🙂 ?. Un saúdo.
e conste que eu tampouco defendo ao Bantegal, e moito menos a xestión de Medio Rural no defunto…..
“O suposto apego dos galegos ás súas terras é unha falacia e un conto rigorosamente falso elevado a categoría metafísica polo interese primeiro do forista e despois do pequeno propietario.”
Mira meu, ou ben eres moi novo, ou ben urbanita, ou ben ves de fóra da Galiza ou as tres á vez.
Coma din os vellos: “O eido, é o eido” . Mira a 500 metros de onde eu vivo un home morreu aos seis días de que lle botaran a casa abaixo por unha infraestrutura. No barrio onde me criei, o movemento de un marco supoñía unha guerra aberta, pero guerra, guerra eh? pelexas por mor dun anaco de terra a cotío, iso sí, hai uns anos, non agora mesmo, pero o que é certo é esa estraña relación coa terra que teñen os galegos.
“Miña terra, miña terra, terra onde eu me criei, hortiñas que quero tanto, figueiriñas que prantei, prados ríos e arboledas, pinares que move o vento, adeus vista dos meus ollos, casiña do meu contento…”
Non serei eu o que defenda a propidade privada, pero aínda que a idea do BANTEGAL non é mala, ten que ser posta en prática de maneira intelixente, imparcial e clara para todo o mundo.
Sigo dicindo que aínda que houbo cousas boas, o que máis fallou foi a posta en práctica, que houbo moito endeusamento( e segue a habelo).
Saudiña
1.- Teño máis de 50 anos, ou sexa, seguro que bastantes máis ca ti.
2.- Son galego (eu non dubido que ti o sexas, xa ves)
3.- Levo traballando como técnico agrario no país máis de 25. Ou son moi parvo ou algo teño visto sobre movidas cos marcos.
4.- Vivo nunha vila de 2.000 habitantes hai 15 anos.
4.- Tamén vin mundo abondo para me decatar que non somos exclusivos cos follóns pola propiedade da terra.
5.- Se o argumento cumio é un poema de Rosalía estámosche apañados.
O único que reclamo é que vexades por riba de tópicos, falsos mitos e ollladas cara o propio embigo. A terra é un medio de produción, e non un concepto sagrado nin farrapo de gaita. É tan sinxelo coma iso. Se alguén houbera abordado ese tema sen tanta leria hai 50 ou 100 anos este país tería a cuarta parte de emigrantes e estaríamos a nivel de Holanda en PIB. E o demais son caralladas e folkloriqueces.
E, repito, paso de defender Bantegal nin a xestión do bloque, que eu non voto. O único, para falar de xestión parcial, falta de intelixencia ou pouco transparente hai que estar seguros do que se di. Os meus datos non son eses, pero sempre podo estar trabucado.
E máis nada, que non son horas e teño que ir traballar (no agro, por certo).
Mira, ao mellor habería moito que falar disto, e penso que este non é o lugar. Non estou dacordo contigo (podote tutear porque case que somos contemporáneos). Respecto a túa opinión, pero non deixa de ser iso, unha opinión, tan respectable como a miña. Tí terás os teus argumentos, e eu podoche asegurar que teño os meus, pero, repito esta discusión non ten nin senso nin cabida , penso, neste lugar.
O que sí che pediría é que modificaras un pouco a túa expresión, paréceme un pouco,… non sei, non quero darlle calificativo, pero non me gusta. En todo caso desculpa si eu dixen algo que te molestara.
Un saúdo e sorte no teu traballo.
Xosse, desculpas por todo isto; pola miña parte procurarei non volva pasar. Unha aperta.
Tes razón, non estou na miña casa, senón na vosa, e o meu ton é ás veces un tanto impertinente. Desculpade todos.
PS. A pesares de todo interesáronme moito os post que lin. Ata sempre.