VAICHE SER DO NACIONALISMO!

Os colectivos que falan diferentes linguaxes, na práctica, viven diferentes mundos de realidade. Decíao Edward Sapir en Cultura, linguaxe e persoa, nun ensaio publicado en 1949. Non ía moi errado este lingüista estadounidense ó facer esa afirmación e estóume dando conta desta realidade agora que estou participando nunha serie de debates sobre retos actuais da política. O primeiro tema de debate foi a consulta desbaratada de Ibarretxe, e os referéndums en xeral, e o segundo a lexislación electoral e as modificacións que se prevén neste eido.
Sobre os referéndums chegóuse a conclusión de que no conxunto do Estado tíñase recurrido pouco a esta forma de participación do cidadán na política e que se debería facer máis a miudo, iso sí, limitando o seu uso a nivel estatal e local, evitando que as autonomías poidan recurrir a esta ferramenta. ¿Porqué? Polos perigos que entraña ó nacionalismo alén das rexións nacionais. Seica sómolo demo! No segundo debate, máis que tentar atópala fórmula para dispor dun sistema electoral máis xusto, puiden percibir como aquelas persoas que son de comunidades unilingües o que realmente buscaban era un sistema que deixase ós nacionalismos fora do arco parlamentario, propondo circunscripción única, mínimo porcentual do 5% estatal,…

Chegamos a discutir do significado do termo nación que, para min, co diccionario castelán na man non deixa lugar a dúbidas, somos unha nación. Constitucionalmente tamén, pois o que non pode discutirse e que o termo nacionalidade provén etimolóxicamente de nación… por agora, porque se seguides a ligazón veredes que ese artigo foi enmendando e a Real Academia Española pretende retirar do significado de nacionalidade toda referencia a nación. Vergoña lles debería dar!

Ata onde imos chegar? Algún día chegaremos o médico e queixarémonos:

– dóeme o lombo doutor…

– váiche ser do nacionalismo!

6 comentarios en “VAICHE SER DO NACIONALISMO!”

  1. Canto sabes meu, pero o triste é que aqui no pais se pense igual…estou rodeado de castelan falantes e xente que cree que é unha eiba ensinarlle o seu fillo galego por que disque é cousa de nacionalistas que pretenden destruir o pais…tal como cho digo…rio por non chorar. Sqaúdos e apertas…resistiremos nesta nosa “pequena” aldea GAlega? Coidate

  2. O certo é que non son tantos como nos queren facer crer. Iso si, son os que mandaron neste país os derradeiros 70 anos e cren que o siguen facendo… e non é así. Esa xente terá moito apoio fora de Galiza pero en Galiza irase quedando soiña como non cambien de actitude.

    Eu sempre me fago a mesma pregunta ¿Onde estaban os de Galiza Bilingüe cando o castelán era imposto nenos?

  3. Pode que teñas razón, pero eso dase nuns sitios máis que en outros mesmo dentro da nosa terra. Os de galicia bilingüe, antes non se preocupoaban polo feito de que les promoben un bilingüismo que consiste en falar Castelan e falar español…tiven un cruce moi curioso cunha rapaza que recollia firmas para galicia bilingüe en pontevedra….o final a rapaza (que me falou todo o tempo en galego) rematou convencida de que os de dita asociación lle tomaran o pelo…pero de seguroo voltar donde eles…llo tomaron outra vez…por certo, a Retranca nº / trataou diste tema 🙂 Saúdos e paertas

  4. “Das reales academias e súas tesoiras”, debería titularse o libro que recolla a historia linguística do país.

    As imperialistas traballando para que non se rompan as “Españas” e as súas delegacións subordinadas pondo trabas a cuestións que non teñen volta de folla como o nome do país.

    Vi-fidismo harmónico.

  5. Cuando era pequeño escuchaba ciertas conversaciones en mi entorno familiar, como es lógico, estas opiniones tuvieron una gran influencia en mi formación. De estas conversaciones, hubo una en particular que recuerdo con gran emotividad y que a veces comento con mis amigos.

    Lo cierto es que siempre escuche que en Galicia se habló más Gallego que Castellano y eso a pesar de la persecución a la que fue sometida nuestra lengua durante la dictadura y a que sólo había una lengua “OFICIAL”

    La realidad de aquellos años es que la LENGUA OFICIAL era el Castellano y sin embargo, la que más se hablaba era el Gallego. “A nosa língua” tenía un carácter claramente dominante sobre el Castellano si bien es cierto que, más en las zonas rurales que urbanas, aunque no es menos cierto que la mayoría de la población vivía en un entorno rural o semi rural.

    Algo que me llamaba la atención era que “los mayores” a pesar de que entre ellos hablaban SIEMPRE en Gallego, a los pequeños, nos hablaban en Castellano. Aún así, aprendí Gallego y hoy estoy orgulloso de ser bilingüe, utilizo el Gallego y el Castellano según la ocasión.

    A pesar de LA PERSECUCIÓN AL GALLEGO, a “nosa língua” sobrevivió y con un dato irrefutable.

    En Galicia, se hablaba más Gallego que en Cataluña el catalán y por supuesto mucho más que en Euskadi el eusquera (donde prácticamente no lo hablaba nadie).

    ¿Cual es la realidad ahora?
    Ahora en los colegios tenemos un mínimo del 50% de las asignaturas en Gallego, y muchos centros escolares sobrepasan el 80% de las asignaturas, ahora no es políticamente correcto que un cargo público o una personalidad hable en Castellano. Ahora, se especula y se usa el idioma como “arma política” y un sector político y social de Galicia minoritario, intenta legislar para “obligar” a utilizar el Gallego en las relaciones personales, laborales, comerciales…. y no digamos en el sector público.

    ¿Cual es el resultado de TODO esto? El resultado es que (según los estudios y encuestas realizadas) cada vez se habla menos en Gallego y se habla peor el Castellano, eso sí, TODOS TENEMOS UNA GRAN PREOCUPACIÓN PARA QUE NUESTROS HIJOS APRENDAN EL INGLÉS (cuestión que dicho sea de paso me parece muy bien, lo del Inglés, claro). Además, ahora hay DOS LENGUAS “OFICIALES” y no “obligan ni persiguen” a nadie por usar el Gallego.
    Con estas “nuevas políticas en favor da nosa língua” están consiguiendo algo que no consiguieron otros en 40 años de dictadura, están logrando que el Gallego pierda posiciones y se hable MENOS que el Castellano, y lo que es todavía peor, entre la gente joven.

    NON ENTENDO NADA, e vos?

    P.D.
    Mi Padre y mi Madre son GALEGO-PARLANTES

  6. Eu o que non entendo é que si tanto che preocupa o galego, porque escribes en Castelán? Supoño que é moito máis doado finxir un falso interés polo galego que molestarse en falalo e escribilo.

    Estou totalmente dacordo coas políticas que se están seguindo dende a Xunta. Que hoxe se fale menos galego débese, sobre todo, as políticas feitas durante os 16 anos de mandato fraguiano e, estou seguro, que de seguir gobernando o bipartito a tendencia a baixa do seu uso cambiará.

    E si, canto máis inglés aprendan mellor, oxalá moitos falasen tan mal o inglés como falan o castelán.

Os comentarios están pechados.