1.- O resultado das eleccións europeas demostra que, unha vez máis, os responsables do BNG se trabucaron ó facer unha análise da realidade social galega.
2.- Logo das eleccións galegas dicíasenos que fora un erro crer que os cidadáns ían votar ó BNG polo feito de ostentar o poder. Os resultados do 7-X proban todo o contrario, proban que unha parte moi importante dos votos acadados o 1-M chegaron ó BNG por simple inercia social, pola inercia do poder, e perdido este, ese caudal de votos desapareceu. Isto apréciase mellor no medio rural, onde a cultura democrática é menor, aínda que cuantitativamente non o pareza.
3.- Ese voto axudou, amais, a maquillar a perda de votantes dentro do electorado tradicional deste partido, onde a desafección crece de xeito exponencial, cada comicio celebrado, dende que o BNG ocupou posicións de goberno na Xunta de Galiza. Os críticos e desafectos foron desatendidos, ignorados, excluídos e, moitas veces, perseguidos, a sabenzas de que o seu lugar sería pronto ocupado por ese sector social, desidealizado, de baixo perfil cultural, que persegue ó poderoso,… quen queira que sexa.
4.- Perdeuse o poder e con el perdeuse ese caudal de votos e, sen embargo, non se recuperou un só voto entre os máis descontentes do nacionalismo, pese a celebración dunha Asemblea Nacional Extraordinaria (ANE). Porqué?
5.- Acostumo a culpar os dirixentes do partido da deriva ideolóxica do BNG, pero logo da derradeira ANE teño as miñas dúbidas, vexo máis responsables. Agora creo que tamén teñen unha parte importante de responsabilidade os militantes que, en moitos casos, venden o seu voto, os seus principios, a súa dignidade,… ós seus compañeiros, por unha paparota ou por una favorciño persoal -só así se pode entender que na ANE se premiara ós que nos levaron a esta situación e castigara ós que non tiñan responsabilidade algunha no sucedido-. Por certo, a que vos lembran estas prácticas políticas?
6.- Baltar e o baltarismo. Hai uns meses quedei cun compañeiro do EI aquí na comarca -de Allariz- e pregunteille si coñecía algo desta zona para darlle algunha referencia. Díxome que si, pero que non viña por aquí dende que Xardón se convertera ó baltarismo (e isto seica sucedera nos seus inicios como alcalde de Vilar de Santos). Resulta cómico, non?
7.- Agora chamámoslle quintanismo, pero este neoloxismo non é máis que un xeito máis noso de referirnos a aquel outro. No fondo e na forma, baltarismo e quintanismo, son a mesma cousa.
8.- Foi precisamente o quintanismo quen máis fobia amosou polo que eles denominaron “grupos ultraminoritarios” e os que máis forte apostaron por converter ó BNG nun partido de masas.
9.- A falta dunha concreción do que significa para o quintanismo o concepto “ultraminoritarios” e tomando como referencia a sociedade galega -o que vota a sociedade galega-, é o BNG quen corre un serio risco de acabar formando parte deste grupo, pois dun censo electoral de dous millóns e pico de persoas o BNG acadou pouco máis de 100.000 votos (nin medio pico) o que representa escasamente un 4,5 por cen dos que tiñan dereito a exercer o sufraxio activo. Non sei si resultará máis cómico que tráxico.
Todas as utopías socialistas comezan a tambalearse
tan pronto como a boa comida abunda en todas as casas”
Werner Sombart, Mohr, 1906.
Este povo segue vivo e nom a tardar em solicitar que se artelhem novas fórmulas políticas, e quando isso chegue nom vam andar com as caralhadas dalguns repartidores de poder, que, por certo, que lhes “vaya bonito”.
Nós Sós!
Concordo,… Nós Sós!
É máis loado botarlle a culpa aos galegos e galegas, que recoñecelos propios erros. Na miña modesta opinión perdeuse unha oportunidade única. Esta visto que o poder trunca ideais e algunha xente é moi maleable.
Descoñezo que pasou noutros concellos, no meu, acolleuse a xente oportunista unha vez que chegamos á Xunta. Xente que antes estaba noutra diáspora ou máis próxima aos que sempre ostentaron o poder, pero que non tiveron moitos problemas en acubillarse á sombra dos que sempre repudiaron.
Por certo, non me esquezo de denunciala falta de Democracia que habían na nosa Asemblea Local que me obrigou a negarme fai uns anos a ir nunhas listas municipais, porque na asemblea a que habíamos sido convocados xa levaban feita a lista e outorgados os postos, sen que aínda dixera se aceptaba ir ou no. Algúns déronse conta da miña actitude porque pola maña había estado no Concello a compulsalo meu DNI.
O tempo pon a cada un no seu sitio. Pasaron esas eleccións e algúns dos que estaban por riba de min na lista e que nin eran militantes, fóronse co vento. Isto aconteceu demasiadas veces.
Aínda que dubide que recunque a afiliarme a outro partido, si que agardo por uns nacionalistas de verdade que respecten ao seu electorado para darlle a miña confianza, aínda que só sexa nas urnas.
Supoño que se alguén me lee diga o contrario, pero saben ben que non acostumo a mentir.
Polo resto, concordo plenamente cos seus nove puntos de vista, pero seguro que aínda hai moitos máis.